මහ බරැති දුකඳුළු පොදි
ඔලොගුවක පුරවාගෙන
සතුට - සැනසුම විමසන
ගමිකයන් වෙත් තැන තැන
"සතුට තුඟු ගිරි ශිඛරෙකි
වෙර ගෙන තරණයට යුතු"
හිතට ගෙන එඩි හඬගා
දොඩයි උන් සතුටෙහි තතු
කලබල ඇසෙහි නොගැටෙන
රොන් සුණු බිඳක් තරමැති
බිඟු පියපතකටත් වැඩි
සැහැල්ලුවකින් අරුමැසි
නැහැ තුඩු කවකවා කිති
සතුට උන් අස රඟදේය නිති
"ආන් අර ගිරි හිස මත
රනින් කල මැදුරක පියස්සක
සතුට ඇති බැව්" හගිස්සවමින්
ගමිකයන් තව හතිලති
No comments:
Post a Comment