හිම තුහින
මත් මතක පෙලන්නෙය
රත් දෙනෙතු තෙත් කරන්නෙය
අත්වැසුම් පැළඳි මුත්
අත්ල හිරිවැටෙන්නෙය
තත් පැහැති කවි
කඩා හැලෙන්නෙය
හිම තුහින කියන්නෙම සීතලට
අවසාන තුරු පතත් වෙව්ලුවා බිම හෙලන
ශීත කඩුතුඩු අනින
හුස්ම වුව සුදු මිහිදුමක් කරන
සීතලට
No comments:
Post a Comment