ලෝදියේ අගාධයේ
දැවී කුසුම්
ගැලැවෙයි එකින් එක පෙතී
බෝධියේ විහාරයේ
පිදූ පියුම් වැනි
බාලිකා මල් තව නැතී
මල් වරම් නම් නොලැබෙතී
වැසි වසිත් කැට කැබිලිතී
සිලිටි වතකට පැන් ඉහින්නට
කොයි කාට ඉස්පාසු ඇත්තේ ඔයහැටී
දැහැටි දඬු මෙන් ගැහැට විඳගෙන
කහට දත් පෙන්වන හිනාවක් වුව වටී
අන්න ඒකයි පද්මිනී
මං ආදරේ ඔබට මේ හැටී!
No comments:
Post a Comment