වහින සිරිපොද තරුණය
කවුළුවෙන් පිට තුහිනය
එ'සිරියෙන් හද තෙමනු නොහැකිව
සිහින තව තව සිහිනය
කිණිති සඳ රැස් කිණිතිය
මැවෙති සුරඟන කරලිය
සිඟිති පා එහි තිය තිය
රඟති ඒ රඟ මිහිරිය
මාවුලාවෙහි සැඟවගත් විට
නිදිබරින් බර දෙඇසට
හැම'ත කළුවර කැටිතිය
සිහින පමණකි ඉතිරිය
No comments:
Post a Comment