Friday, October 16, 2015

150. ගිනිකන වැටීගෙන - වැඳගෙන!





පුත,
අපි කුඩා දුහුවිලි කැබැලි වෙමු.
ඔබම දැල්වූ විදුලි එලියෙන්
දිලිසුණෝ බැබලුණෝ වෙමු.

"අගනුවර දීපන් ළමේකුට
විශ්ව ගම්මානයකි අහසම!
කේතුමති පුර සැණකෙලිය හෙට
නිදහස කවද ලැබුනම මොකද?"

වස වැරැද්දකි පුත!
විදුලි පන්දම තවම නුඹ අත
අප වෙතම දල්වාගෙන
ගිනිකන වැටීගෙන - වැඳගෙන!


3 comments:

  1. post 150 ta suba pathum..

    ReplyDelete
  2. මෙහෙම ඉක්මනට කවි දැම්මම අපි කොහොමද ඉක්මනට කොමන්ට් කරන්නේ බස්සියේ.
    මම යනවා බැරි වුන කවි ටික කියවන්න.....

    ReplyDelete