සති අන්ත නිවාඩුවෙ
චාරිත්තරෙට වගෙයි පොත් සල්පිලට ආවෙ
නැති හන්ද එයා පොත් කියවන්නෙ
පුරුදු විදියටම තනියෙන්මයි ආවෙ
ප්‍රතිභාප්‍රභා කුටියෙ දොර ගාව
අහම්බෙන් උඹේ වත දුටුවාම
කැති ගාපු වල් පඳුරු සේරෝම
හොස්ස උස්සා පිබිදුනේ කෝම
මහපොලෙන් සොච්චමක් හංගගෙන ඒ කාලෙ
පොත් සුවඳ බලන්නයි උඹව ඇදගෙන ආවෙ
සෙනග තෙරපෙන්නෙ නෑ - නූල්ඩස් කඩත් නෑ
ඒ කාලෙ ඉර අවුව මෙහෙම පිච්චෙන්නෙ නෑ
පොත් කන්දකට උඩින් එදා වාගෙම අදත්
සඳවතකි පෑව්වේ ටිකක් වියපත් උනත්
අත්ලතෙහි තිබුන පොත් අතර හැංගී උන්නෙ
‘භාවනා අත්පොත’යි ‘සසර දිනනා මග’යි
කන්ණාඩි කුට්ටමට උඩින් බිල් පත බලා
ටික් හඬින් බුහුටි අත් පසුම්බිය විවර වෙයි
අකුණු ගහනව වගේ සැණෙළි එළි පිපිරෙද්දි
ක්ලික් ක්ලික් හඬින් සෙල්ෆි වැසි වැටෙයි.
සීල් තබනුයි කියා අපි එදා පිකට් ගිය
කූල් සන්නාමගත බීම හල් හැමතැනම
පැණි දියර කෝප්පෙක කිරි හිනාවක් පිපෙයි
‘අම්මියෝ අපි මෙහේ!’ සිඟිති අත් පොඩි වැනෙයි.
‘සයිබ සාහිත්යෙ වයිබර් ලකුණ’
අතට ගෙන බලමි, ආපහු තබමි
රජ කතා, යුධ කතා, බොළඳ ආදර කතා
නොදැක්කා වගේ ඔහෙ සැරිසරමි
‘හිනාවෙන සාදුගේ’ දේශනා පොත් දෙකක්
ත්‍රිපිටකේ සිංහලෙන් වෙලුම හතරත් අටත්
තුරුළු කරගෙන දාහෙ පටි ගනිමි
‘නිවන් මග’ මගහැරීමෙන් තැවෙමි.
No comments:
Post a Comment