හැල්මේ දුවන නගරෙක
බසයෙක කවුළුවක් අස
අහඹු සුළඟක් වැදෙන මොහොතක
හද මඳ ඉසිඹුවක් ලැබ
කවි කුසුම් පුබුදන්නැති
කුහුඹු පා සටහනක් තරමට
කුඩා රොන් සුණු ඉහින්නත් ඇති
හයිලෙවල් පාරට - මග දිගට
නමක් මොකටද කවියකට
යාන්තම් හිත සසලවන
සුවඳක් තියා නික්මෙනකොට
මං අහන්නේ,
නමක් මොකටද
කවියෙකුට?
නුගේගොය පාලමෙන් පහළ
ReplyDeleteමහලු කත
යාචක ලඳක්ය පොළවට
නමුත් ඇය මවු කවි නිමිත්තක්ය
කවියෙකුට...
කටුපු වසුරෙන් බේරෙන්න
බෝ ගස යටින් දිව යන
මිනිසුන් අතර
කපුටු පවුලත් කවි නිමිත්තක්
කිවිඳියකට
මම නම් කියන්නේ
නමක් තිබුණ නම් හොඳයි
කවියෙකුට....
ප/ලි
හරියට බස්සි වගේ නමක්
ජයවේ බස්!
ගොය - ගොඩ විය යුතුය
DeleteThankuu malli!!
Deleteමම මේ කවියට පට්ට ලැයික්...
ReplyDeleteතැන්කූ බොසා!
Deleteඅැත්තට ම නමක් මොකටද??????
ReplyDeleteඒකනෙ ඒකනෙ.
Deleteමේ හොද කවක්.මක්කැයි නමක්
ReplyDeleteබ්ලොග්වල දානකොට - නැතුව බෑ ටයිටලයක්.
Deleteනමක් ඕනේ කවියෙකුට ,
ReplyDeleteනක හදාගත්තට පස්සේ
කවි ලිව්වේ නැතත් ඌට ජීවත් වෙන්න
පුළුවන් නිසා
නක=නමක්
Deleteඑතනින් පස්සෙ
Deleteඌ කවියෙක්ම නොවෙනා එකනෙ ප්‍රස්නෙ
ලස්සනයි...
ReplyDeleteතැන්කූ!!
Delete