Friday, September 11, 2015

118. නොහික්මුණු කුඩ






ඇහෙන නෑහෙන මිමිණුම් ය
ඉක්මන් හාදු ඉසියුම් ය
වැහි පිණිති වැටෙනමුදු
කුඩ ඇතුල උණුසුමෙන් ගිනියම් ය

 සුවිනීත තුරු හිස්
පියා විලියෙන් බර ඇස්
තද පැහැති තරුණ කුඩ ගැන
හෙමිහෙමින් කොඳුරති දොස්
Posted by at

2 comments:

  1. නුවර කුමාරි September 11, 2015 at 2:16 PM

    කොලපාට බිස්ස නමාගෙන
    වහිනවා එක දෝරෙට
    ඇතුලේ හිටියත් නොතෙමි
    තෙමෙනවා මම
    වැස්සේ - හොඳටම !

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)