නිමිත්ත:
මගේ ජීවිතේ කිසිම දවසක,කිසිම මනුස්සයෙක් මන් වෙනුවෙන් මහන්සි වෙලා තෑග්ගක් දීලා නෑ. මලක් අරන් ඇවිත් මාව බදාගෙන නෑ. ඔයා මට ආදරෙයිද කියල අහන්නැතුව ආදරෙයි කියල නෑ. ලස්සන කවි ලියල මට එවල නෑ. ඒත් වෙන කාටවත් එහෙම වෙන්න හොද නෑ. 🥀
~ ෆේස්බුක් පරිශීලක සටහනක්
ජීවිතයක් කියන්නේම,
මිලි තත්පර සිzලියනයකි.
ලැබී ඇත මල් පොකුරු සහ උණුහුම් හාදු
ගිණිය නොහැකිය ලද කවි!
තනුවක් දමා මා වෙනුවෙන්
ගිටාරය වයන යොවුනෙක් ගැයූ
මටම ලියු ගීයක් පවා තිබී ඇත!
උපන්දින සාද - ඇනිවසරි සැමරුම්
මුතු පලඳනා - රන් තෝඩු සහ රන් දම්
මිලාධික චොකලට්ටු - අව්කණ්නාඩි පැලඳුම්
සප්‍රයිස් ත්‍යාග කිසි අඩුවක් නැත!
පොත් ප්‍රදර්ශනවලදි ඕනෑතරම් පොත් ගන්න
කැමතිම ගවොම් ඕනෑ තරම් අරගන්න
කෝපි හලකට යන්න - ඕනෑ දෙයක් කන්න
ක්‍රෙඩිට් කාඩ් ද නිතර අතපත් වී ඇත!
හිස බමනවැයි කී විට -
ලබා ඇත මුදු පිරිමැදුම්
හිත රිදෙනවැයි කී විට -
පුරවලා දී ඇත මධු ඔඩම්
ඕනෑ තරම් අය ඉන්නවා
අත අතනෑර ඉන්නෙමැයි පිලිණ දුන්!
ඔබට ඕනෙද මගේ මේ ජීවිතේ?
ඉන්ස්ටාග්‍රෑම් ෆිල්ටර තුලින්
ලපකැළැල් මැකුණු, දේදුණු ජීවිතේ?
හැබැයි,
දේදුන්නෙ අන්තිමම කෙලවරේ
පොඩිම පොඩි ඩිස්ක්ලේමර් කවියකි
කුහුඹු අඬු තරමෙන් ලියා ඇති
~~~~~~~~~
ඇස් වටේ කළුතලා වෙන තුරා
නිදිමරාගෙන කඳුළු වගුරා තියෙනවා.
බෙහෙත් අහුරක් දෙකක් ගිලදමා
මැරෙන්නට තැතනූ හවස් වරු තියෙනවා.
ආකාස පියස්සෙන්, බිම පනින්නට යද්දි මට
පාන්දර දෙකේ කණිසම ඇහිල තියෙනවා.
පා පහරවල් වැදිල තියෙනවා.
බිත්තියේ වද්දාපු කුඩා හිස ගෙඩි ගැහී තියෙනවා.
නියවලට හෑරිලා, දෙකම්මුල් පැසවලා තියෙනවා.
දෙතොල් පිපිරිලා, ලේ ගලල තියෙනවා.
කියතකින් හිස ඉරනවා වගේ වේදනාවක්
මේ දවස්වල නිතර නිතරම විඳිනවා.
හදවතේ අන්තිමම සහන් එළියත් නිවී යනතුරා
සියවරක් මැරි මැරී ආයෙ මං ඉපදිලා ඉන්නවා.
~~~~~~~~
හිතවතිය
කවියක් නෙමෙයි මේ ජීවිතේ
මලකුත් නෙමෙයි
ආදරෙයි කියන එක කුඩා මොහොතක් නෙමෙයි!
ජීවිතයක් කියන්නේම,
මිලි තත්පර සිzලියනයකි.
ඔබට මං කියන දේ තවම තේරෙනවදැයි දන්නෙ නෑ
ඒත් මම ඔබ වෙනුවෙන්
මෙන්න මේ සටහන ලියා
නිවෙනවා.
No comments:
Post a Comment