286. පැල්ලම

 

ගුරු පාරෙ ක්‍රිකට් සෙල්ලම් කරපු

ගුරු පාට හැන්දෑවක

ගුරු දූලි වැකුණු කෙටි කලිසමේ

මුල්වරට ඇඳුන රතු පැල්ලම

ඉස්කෝලෙ ඇරී එන බස්සෙකේ

හිස් සීට් තියෙද්දිත් හිටගෙනම එන තරම්

නිස්කාරණේ බය කලා හැම පොඩි කෙල්ලම

වසත් මල් උයන්වල සරද්දී

දෙතොල් මත සිහින් කටු ඇනෙද්දී

දිනක්, දින දෙක තුනක් පමා වී

හිතේ හීගඩු නැගූ පැල්ලම

සඳෙන් මධු ගලා යන මැදියමක

බිඟුන් හදවතේ ගුම් දෙන දිනෙක

රතු රෝස පෙතිවලට මුසුවුණු පැල්ලම

නවමසක නැවතුමක් පතාගෙන

නොදකින්න හිතූ රතු පැල්ලම

සමාවක් නොදී කුස කලඹවා

පමාවක සලකුණක්වත් නැතිව

නොවැරදී ඇවිත් යයි පැල්ලම

සත් වසක් ඉහේ ගිනි ඇවිලෙව්ව

හිත් පුරා ලොවි කහට ඉහිරෙව්ව

ජීවිතේ දුක් අඳුරු පල්ලම,

බොඳ නෙතින් බැහැර කර

පද්මරාගයක් මෙන්

හද පුරා වැළඳගමි පැල්ලම.

කුඩා තරු වළල්ලක් තමයි ඔය හැම කෙල්ලම!