214. ඇත්තටම බොරුවට!

"එයා කියන දේ මං අහන්නෙත් නැති

මං කියන දේ එයාට වැඩකුත් නැති 

අපි කතා කර කර හිටියත් පාළුවට!!!"

- හෂාන්ගේ කවියක් -

බැරිද මටත් හදා දෙන්න උණු කිරි එකක්?

හොඳටෝම දැනගෙනත්

මුහුදු කිහිපයක් පහුකරගෙන

කිරි වීදුරුවකට එන්න බැරි බව

එන්නද ඊළඟ උපන්දිනේ දවසට

හාදු ඇරෙන්න මොනවද ඕනෙ ඔබට

මං අහන්නෙත්

ඔබ තොඳොල් වෙන්නෙත්

බොරුවට, 

ඇත්ත දකින්න බැරුවට

දශකයකටත් පස්සෙ

කටහඬම විතරක් නොවෙනස්ව

(වෙනස්කම් තේරුම්ගන්න අකමැතිව)

මේ ඇමතුම් සේරෝම පාළුවට

පාළුව උහුලන්න බැරුවට

ඇත්තටම බොරුම බොරුවට!

213. කුඩා තරුවට ඔබේ නම දෙමි

අවරගිර අහසෙහි

ඔබේ රතදර අලවමි

බිඳෙන සිඳු රල මත

සිනහ අහුරක් තවරමි

නොතිත් වැසිවට දවසක

ඉන්ද්‍රචාපය වෙනුවට

ඔබේ හැඩකල ඇහිබැම

පායා එන්න සලසමි

ඝනකම අඳුරු කැටියක

එතී රෑ මැදියමේ ඇහැරෙමි

ඉන්ඩිගෝ පැහැ ඇති

කුඩා තරුවට ඔබේ නම දෙමි

212. ගැහැණු ළමයි

ලෝදියේ අගාධයේ

දැවී කුසුම් 

ගැලැවෙයි එකින් එක පෙතී

බෝධියේ විහාරයේ

පිදූ පියුම් වැනි 

බාලිකා මල් තව නැතී

මල් වරම් නම් නොලැබෙතී

වැසි වසිත් කැට කැබිලිතී

සිලිටි වතකට පැන් ඉහින්නට

කොයි කාට ඉස්පාසු ඇත්තේ ඔයහැටී

දැහැටි දඬු මෙන් ගැහැට විඳගෙන

කහට දත් පෙන්වන හිනාවක් වුව වටී

අන්න ඒකයි පද්මිනී

මං ආදරේ ඔබට මේ හැටී!

211. 'උතුම්-පැතුම්' රාක්කයේ ගොම-කොල පාට ටෙඩිවළහා

බදාගෙන මේ සීත වීදුරු බිත්තිය
දවස් එකසිය හැටක් ගතවිය, තිත්තය!
හප හපා ගෙල බැඳි රිබන් පටි
නරඹන්නෙ මෙගා ටෙලියක් වගේ 
තුම්මුල්ල හංදිය

ගුම් සරින් බමන රෝද තව තව රෝද
කන් අඩිත් පුපුරුවන හයිපිච් හෝන් නාද
කොයි රටෙත් ට්‍රැෆික් කණු මේ විදියද?
රත් කරන් තනි ඇහැ නිතර ඔරවනවද?

එක්ස්කියුස් මී, කැරළි කොණ්ඩා මෙනෙවිය,
එක්කරන් යන්න බැරිනම් – එක්වරක්වත් මා වඩා ගන්නවද?

ඩෙනිම් කලිසම්, පාට බාටා අඳින
කෙසඟ කළු උස කොල්ලන්ට මම කැමතිම
බෝඩ් උස්සං වටරවුම වටලනකොට
කියෝගමි එක හුස්මකට රතු අකුරු ඔක්කොම

දන්නවා මං මේ ටෙඩි-වළස්-දෛවය
ගොම-කොල පාට කියන්නෙ පූරුවේ කල කරුමය

එක්ස්කියුස් මී, කැරළි කොණ්ඩා මෙනෙවිය,
සැන් වැලන්ටයින් සමරන දවසට
මං දිහාටත් අත් දෙකක් දිගුවේවිද?

210. රාජ්‍ය සාහිත්‍ය සම්මාන - 2016 - කාව්‍ය

අවසන් වටය සඳහා නිර්දේශිත කෘති පහත පරිදිය.

නැති වුණු දෙවිවරු - එරික් ඉලයප්ආරච්චි

නැණසිලුමිණ නම් උමන්දානන්දය - දර්ශන රත්නායක

නිහඩව ගලන මේ ගඟ - වසන්ත ප්‍රියංකර නිවුන්හැල්ල

මම ද ප්‍රේමවන්තයෙක්මි - විරාජ් කරුණානන්ද

සුදු වත ඇදි කෙකිනිය - සුහර්ෂණී ධර්මරත්න

සිහින සක්මන - ධම්මික බණ්ඩාර

කාව්‍ය රූපාවාලිය - විපුලි නිරෝෂිණී

එලඹෙන අගෝස්තුව - අජිත් තිලකසේන

සඳගිර පාමුල - රත්නශ්‍රී විජේසිංහ

තීර්ථය අසබඩ - බුද්ධදාස ගලප්පත්ති

රැය විදිමි, නොවිදිමි - ධනුෂ්ක එදිරිවීර බණ්ඩාර

එහෙටත් වහිනවැති - සඳුන් ප්‍රියංකර විතානගේ

මේ අතරින්, "නැණ සිළුමිණ නම් උමන්දානන්දය" ප්‍රශස්තම කාව්‍ය සංග්‍රහය උදෙසා වන රාජ‍ය සාහිත්‍ය සම්මානය හිමිකරගන්නා ලදී.

209. ගොඩගේ සාහිත්‍ය සම්මාන - 2016 - කවි

208. උපලබ්ධ

හාත්පස අළු අඳුර

පාත්වෙන කළු වළා කැටියකින් බට

හිරිපොදක් පය අද්ද අද්දා ඇදේ පහළට

පහළට

වාමුවා වීදුරුව සිපගත්

අධිවේග වැහිපොද දිවිල්ලේ

පහළ සිට ඉහළට

ඉහළට

තුංග ගිරි සිරසද

ටර්පන්ටයින් තුරු ද

කුඩා පැල්පත් පෙලද

කඩිමුඩි මිනිස් කැලත ද

එකම එක තනි ඉරක් වෙන මොහොතක,

පසක් වෙන්නෙය ;

සත්පාට කැලැත්තීමෙන් ඉපැදි

සුදෝසුදු ආලෝක පුංජයකි

විශ්වය

207. කක්කුටු ගම

කක්කුටු පොඩිත්තෝ

තනි කෙලින් ටියුශන් යන

සෘජු චලන - මුදු බැලේ නර්තන උගනින

නාඹර මෙනෙවියෝ

අවු කණ්නාඩි පළඳින -හිරු තපින

මූදු වැල්ලේ එරි එරී

කැට් වෝක් යන

වංසවත් කක්කුටු මහත්තුරු

වෙසෙස් ඇත් ගමනක

කුළු දෙකන්පෙති වෙනුවට

කුඩා අඬුබඬු පද්දන

කක්කුටු ගම

පාරවල් විතරක්ම ඇද

අවශේෂ වැඩ සේරම

රූලට තිතට සිදුවෙන

206. තවත් මට මග බලතැකී

තරුත් ඉඳහිට රහස් කිවුවත්

සවන්පෙති ගන්වා කිතී

සුරත් රතඹර පෙතිත් එක දෙක

හැලී හැකිලී නිදිගතී

සියක් පිණි කැට අහුල අහුලා

සඳවතිය මුව දොහොවතී 

නැතත් අත ලඟ තියන් හිත අග

තවත් මට මග බලතැකී

205. පාර වැරදුනෙද, නැත, රාහු ගිල්ලෙද?

මීරි නෙළුම් තුඩු පුබුදා දැහැන් බිඳ

සාර සියක් සිතුවම් හද බිතෙහි ඇඳ

නෑර දෙඅත් එමි-ඉමි පිළිණ දුන් සඳ

පාර වැරදුනෙද, නැත, රාහු ගිල්ලෙද

204. අපි අද ගැඹුරු නින්දක!

දිගු දහවලක අවසන
මාවුලාවක එරෙන මොහොතක 
මා විඩා වත මතින් මැවෙනා සිහින
රැය අගිස්සෙහි 
අහම්බෙන් හිත මතට කඩාවදිනා සිහින

අලස සැන්දෑවරුවක 
යාන්තම් නෙතු පියෙන ඇසිල්ලක
නිලාකූරක් වගේ මල් පුළිඟු ඉහිරවාලන සිහින
බඹරචක්කර කැරකි කැරකී
අවදිවීමෙන් පසුත් හිස බමනා සිහින
සැලෙන නෙතු පියගි'න් මකා සැඟැවූ සිහින

පියාපතකින් අහුලන
සිනා මිටකින් දොහොවන
කුඩා අතකින් පත්තිරු පුරා අතුරන
සිහින විදුදැරිය; මාලතිය

අද හෙට පියවි සිහියෙන් 
සිහින නරඹන අටියෙන්
අපි අද ගැඹුරු නින්දක!


- උණුසුම් සුභපැතුම් කිවිඳිය!!!

මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ බ්ලොග් අඩවියට මෙතැනින් පිවිසෙන්න.

203.ඔබ සුවෙන් වෙසෙන බැව් හඟවන්න!

සුළඟෙ සැලි සැලි රඟන

කුඩා මල් දළු පොඩිති

සතුටු බමනෙක නංවගෙන යන්න

වළා මිටියාවතට ඇරලන්න

තුංග තුරු සෙබළුනට

හරිත නිල හිස්වැසුම් අන්දන්න

සිඟිති කුසුමින් තැනූ පදක්කම්

ඒ අතර තැනින් තැන රන්දන්න

ඇබිති පපු පුම්බාන

උච්ච ස්වර අතගාන

සකුණ ගායන නඩය කැන්දන්න

හිරු කිරණ එකට බැඳ

සුරු බටිත්තෙකුගෙ හිස

විරු කිරුළු උපහාර පළඳන්න

වසන්තය වසන්තය

ඉතින් ඔය අත් නඟා

ඔබ සුවෙන් වෙසෙන බැව් හඟවන්න!

202.මගේ මූසික හදවත

අඳුරු සෙවණැලි සෙවන යට සැඟැවී

අතීතෙන් අත් හැරුණු දවසක කොනක ගුලිවී

ඉව කරන ඉමිහිරි මතක මධු විත

මගේ මූසික හදවත

රුදුරු නිය පහුරු දැක සසැලී

දිවගගා පැරණි කැළලක්, කරමි එලි පෙහෙළී

ගිඩි ගිඩියෙ උඩ පැනපැන ගැටෙන ඉලඇට මත

මගේ මූසික හදවත

සොඳුරු පෙම් හසුන් සුවඳක කිමිදී

සැමරුම් මතින් යලිත් යලි යලිත් ඉපදී

සෙනෙහෙ රස හොයා කකියවන දත

මගේ මූසික හදවත

201. එකම එක දිග හවසක

"සහෝදරයා මේ සිස්ටම් එකෙයි වැරැද්ද

අසාධාරණ ලෝකෙක - සාධාරණ ඩිසිශන් කොහෙන්ද?"

මිස්ටර් පෙරේරා බලන්නෙම ඔළුව ඇල කර

බ්‍රිස්ටල් එකට දබරැඟිල්ලෙන් හීනියට තට්ටුකර, අළු කඩකඩ

පුල්ස්කැප් පිටුවල තීරු වගු ඇඳ රූලට

දවස තිස්සෙම බැලන්ස් කරන්නෙ නූලට

ගැස්සුනොත් හෙම බොස් ඉන්නෙ අස්වීම අත උඩ තියාගෙන

කිස් කද්දි හිත ෆයිල් මැද දියවෙන සිහින අස්තීරය

කිරිකිරියෙ වෙවුල වෙවුලා විදුලි පංකාව

"සර සරස්" කියකියා දවසෙම හුස්ම බෙදුවට

කිහිලි දෙක ඉක්මනට දියවෙන්නෙ දාඩිය උස්නෙට

සැහැලි කවියක් නෙමෙයි තවලමක් ළමයෝ මේ ජීවිතය

හීනියට එකක් ගත්තම හවසට ඔයා ඉන්නෙම හොස්ස උස්සගෙන

අතින් අල්ලාගන්න හැදුවත් යන්නෙ උරහිස් ගස්සගෙන

තිස් හයක් ගෙවිලා දැන් - තව කීයක්ද කියල දන්නෙත් නෑ මං

ඉස්සර මනෝ මන්දිර පාමුලයි මම තාමත්

ලා රෝස ලිප්ස්ටික් හාදු රැඳුනේම නෑ කමිස කොලරෙක

මාත් ආසයි හීන අහුලන්න අතරමං වෙන්න දවසක

අත්තටු බැඳන් කිමිදෙන්න යන්නට විස්කි පාටැති අහසක

අපි එක්ක අපි අතරමං වෙමු එකම එක දිග හවසක

200. අන්තරාභව අතර

වාරුවක් නැතද ඇදි ඇදී යන

වලාකුළු කැටිත්තක් වගේ මම

සීරුවට මතක බිඳු උරාගෙන

මග බලමි, සොයමි, වැහි ලිහිණි තෙම

බැලූ බැල්මට සිඳී ඉරිතැලුන

නොවැදගත් කුඩා දිය පෙතක් වුව

අන්තරාභව අතර 

වැහි හඬක අන්තරා කොටසක් ගයන වග

නොදන්නේ නෑ නොවෙද ඔබ සබඳ?

199. දුහුවිලි

දුහුවිලි !

පියස්සේ උළු බිඳුන 

හිදැස්සෙන් ඇද හැලෙන

සතුටු බමනෙක වෙස් ගෙන

උදා හිරු රැස් වටා රැස්කන

රන් සුණු දිස්නයක් දී

මොහොතකට ඇස රවටන

198. මා වටා ශූන්‍යව වැතිරෙන ඔබ!

කැටිකර ගනිමි

කිටිකිටියේ අත් මිටිකර

හිටිහැටියෙ යලිදු පැන නොයන ලෙස

රූරා හැලෙයි ඔබ

ඇඟිලි කරු අතරින්

දිය පෙතක් මෙන

සුලං දහරක් මෙන

ධූලි අහුරක් මෙන

අත් විහිදුවා අත්හැර

ගැඹුරු සුස්මක් හෙලමි

ඇහැ අගිස්සක තෙත තියා යනු පිණිසම

කොපුල්තල මත සියුම් චුම්භන පිණිසම

කෙහෙ අවුස්සා දඟ කරනයුරු විඳිනු පිණිසම

දෙතොල් වියලා හදට ඇන යනු පිණිසම

ඒ සා විසාල ය

මා වටා ශූන්‍යව වැතිරෙන ඔබ!

197. වියළි සුළඟකට වුව දුක හිතෙයි

විදුලි පංකා දෙපෙති 

හොරෙන් මෙන් හුස්ම පිඹ

කැරලි කෙහෙමුදු අතර සැරිසරයි

සඳුන්, වදකහ පුස්ඹ ඉවකරයි

තෙහෙට්ටුම දවස්වල

සිතුම් රැළි තුරන් වුන

හිතත් සොහොනක් තරම නිසසලයි

අන්න ඒ වෙලාවට

වියළි සුළඟකට වුව දුක හිතෙයි

හිසත් අතගගා සුසුමක් හෙලයි

196. ඉව

හිම පියළි

පා ඇඟිලි තුඩුවලින් ඉස්සී

මදනලක් වඩාගෙන යනතුරා මගබලන

මදනල ඉවකරන්නෙම

පැහැදුල් මලෙක සුවඳට!

195. මතක වළලා සොහොන් කල තැන

කවි පේළි දෙකක් මැද

ඒ අඳුරු මූසලම හිස්තැන

මතක වළලා සොහොන් කල තැන

අකුරු දල්වා ඒ වට

සොහොන්ගත මතක සමරනකොට

සැලෙන එළියක රුව මිස

හැලෙන උණු ඉටි කාට පෙනුනිද?

194. සුවඳවත් ගෙන යන්න

තුරුණු තුරු පත් පොකුරකි

සල සල නදින් සසැලෙන

වියපත් වු පත් අහුරකි

තුරු හිස් මතින් ගිලිහෙන

නව යොවුන් රත් කුසුමකි

මකරන්ද විත පුරවන

සුවඳවත් ගෙන යන්නැයි

මදනලට ඉඟිබිඟි දෙන

193. කිම තැවෙන්නේ නග්න තුරු පෙළ?

අවුල් කෙහෙ ඉපල් මත

හිම කැටි මිදෙන්නට හැර

විල් දිය මත ඔබා හිස

කිම තැවෙන්නේ නග්න තුරු පෙළ?

"

හරිත හිස් මුදුනෙහි

මල් කිරුළු පළඳවමී

වන දෙව්ලියක රැඟුමෙහි

තානමට ස්වර අඳිමී

විල් තෙර ඉපැදි ස්නේහෙක

උණුහුමට ගුලිගැහෙමී

ශීතනය කල මතක තොල ගා

සිසිර තරණය කරමී

"

192. කුණු ගොඩට අතහරිමී

බරැති පා ගැටෙන හඬ අසමී

දෙනෙතු තව තදකරමි පියමී

අගුළු ලූ දොරට ඔය නිය'ග වැදෙනා හඬට

සවන් පත් අත්ලතින් වසමී

හිතින් සිය දහස්වර මියෙමී

මාවුලාවෙහි තෙතට කඳුළු පැල්ලම් තියා

නිහඬවම ඉකිය ගිලගනිමී

පපුතුරෙහි වම් පසින්

අකුණු කොටනා රිදුම්

සැලෙන දෙඅතකින් පිරිමදිමී

පිරිමි සුස්මෙක හඬක්

අගුළ මත මලකඩක්

බිම හෙලනු නිසැක බැව් දනිමී

ඇදි ඇදී නික්මයන පාවහන් හඬ මතින්

නොඉවසුම් සුසුම් වගුරුවමී

පෙර භවය,

කුණු ගොඩට අතහරිමී

"ඉතින් පලයන් යැ" හඬ නඟමී

සිහිනෙනුදු පෙනේයැයි සිහින් පැතුමක සුඟක්

අත්බෑගයට ඔබාගනිමී

191. හත්දින්නත්

හත්දින්නත් තරු

හත්දාස් පන්සීයට

හිපොප් නැටුමක

දඩයක්කාර දෙනෙතින්

ගෝනුසු විෂකි වෑහෙන

190. "හරිම කලබල ළමයා"

විල් දියට එබි එබී 

හැඩ බලනකොට වළාකුල

රන්පාට ටියාරාවක් පළඳවා

හාද්දක් දෙනවා හඳ

මහා ඉරිසියාකාරයි හුළඟ

තත්පර දෙකක් ඇතුලෙම

කෑලි කර දමයි කැඩපත

"හරිම කලබල ළමයා"

හඳ හෙමි හෙමෙන් කොඳුරන

උල්කා දැරිය අත

විලට කිරිපැණි මුලක් යවන

නාඬා ඉන්නැයි කියකිය

හාදු පොකුරක් පා කරන

189. අහා, මා සුදුමැලිද?

පියා ගත්තෙමි දෙනයන,
මා වසා ඇදහැලෙන - ඇවිලෙන
හිම පියලි දිලිසුමකට

වසා ඇත්තෙමි දෙසවන,
අබලන් කවුළු පියනෙක
වෙව්ළුමක කට කට හඬට

මටම හිමි ලෝකයකි
කාලෙකට පෙර ම'තුල ඉපැදුන
හිසේ සිට දෙපතුලට
උදා හිරු රැස් ගලන
උණුසුම්ව හද රඟදෙන

අහා,
මා සුදුමැලිද?
මගේ අත් සීතලද?
ඔබේ දැනුමෙක මහත එපමණය!

I closed my eyes,

to the dancing glow,

of the glistening snow......

Closed my ears,

to the stormy rattle,

of the broken window........

For I’ve found my world

Long time ago.....

My heart just dance,

When sunshine flows,

From my head to toe....

Oh FROZEN! Am I ?

That’s all you know!!

188, ආදරේකට තියෙනවා එක එක සුවඳ!

THE SAHANට ලියූ පිළිතුරු කවකි.

නීරස උදෑසන දෙසුමක

දෙනෙතගින් වෑහෙද්දි නිදිමත

අත කොනිත්තා මිටිකල

පෙපර්මින්ට් පෙත්තක සුවඳ

යකඩ අසු ගිලන් වුන

කර්කශම මද්දහනක

දෙඅත් පටලා, ඇස් සිහින් කල

පැට්‍රෝල් දියරෙක සුවඳ

අලස හැන්දෑවක, සරසවි උයනක,

හිස ඔබා ලමැදට,

ආදරේ මුමුණනාත'ර හැමූ

අළුත කැපු තණකොල සුවඳ

එක්සෙල් ෆයිල් අතර දියවෙන මැදියමක,

රළු අතින් හිස සෙමින් පිරිමැද

"නිදිමරන්නෙපා ඔය තරම්" කී

උණු කෝපි බඳුනක සුවඳ

ඔව් මිතුර,

ඔබ කියූ විදියටම,

ආදරේකට තියෙනවා

එක එක සුවඳ!

187. පායන්නෙ මං කවදාද?

තරුණයා පුවත්පත
2016 - ජනවාරි

186. සමකයට හිම රටෙන් කොටහක් එවා ඇත!

රිදී පැහැ පෙට්ටියක

ලා රෝස හැඩ ලියුම් කවරෙක

පරෙස්සම් අතකින් බහා

සමකයට හිම රටෙන් කොටහක් එවා ඇත!

ලැවැන්දර කියන්නෙත්

සැවැන්දර වගේමය

ආදරේ ගුලිගැහී නිදියන්නෙ

හදවතේ ඉසියුම්ම තැන්වලය

දැන් ඉතින් ඕතමය කියන්නෙම

නේක පැහැ මේපල් ය

ඕතම් සුවඳ කියා දැනෙන්නෙම

ආදරෙන් බරවෙච්ච මහනෙල් ය...

185. රැය දිගු ඇයි දුරුත්තේ?

දිගු රැය මැද දුරුත්තේ

හදිසියෙන් අවදි වෙමි

සිපුම් පහරක කැළැල් මත්තේ

සඳුන්, කෝමාරිකා තවරමි

කදෝකිමි එළි කිණිත්තේ

තරු ඇස් දිලෙනයුරු දකිමි

විදා අත් තදකර පියා නෙත්

ස්නේහයෙන් ඉකියක් වැළැඳගමි

රෑහි අඬ නොමැත්තේ

පාළුවෙන් මියැදීද විමසමි

පිණි තුල සිරව ඇත්තේ

බිඳුන පැතුමකි - කැබැලි අහුලමි

සෙල්මුව හදැත්තේ

ඉතින් යලි හමුවේද නොදනිමි

රැය දිගු ඇයි දුරුත්තේ

ඇසෙන නෑසෙන හඬින් මුමුණමි

184. අත් බැඳුම් අත් හරිනු පිණිසය

ප්‍රේමයෙහි පැවතීම

අත් බැඳුම් අත් හරිනු පිණිසය

සරා ගව් සියක් දුර

දරා හද අගුළු බර

විරාගික මදහසක

කිමිදෙමින් සැනහීම පිණිසය

ප්‍රේමයයි කියන්නෙම

ඉමක් නැති නිල් අහසය

නිල් දියෙන් ඉතිරිච්ච

නමක් නැති දුල් දෙනෙතය

183. රතු හිස්වැසුම් හිතට හිම කැටි නංවයි

"නත්තල් සේල් වාසී!"
පාට පත්තිරු අතේ හැප්පෙයි,
රතු හිස්වැසුම ගැස්සෙයි,
විඩාපත් බොර පැහැති දෙනෙතකි,
හිත තිගැස්සෙයි!

"ටිකට් දෙක පන්සීයයි"
සුදු අත්වැසුම් හිතට හිම කැටි නංවයි,
රතු හිස්වැසුම ගැස්සෙයි,
ඩා බිඳිති පිරි තලෙළු නළලකි,
හිත තිගැස්සෙයි!

"අදත් බස් එක මිස් වෙයි"
සුපර් මාර්කට් බිලක් හෙමිහිට කොඳුරයි,
රතු හිස්වැසුම 'තැන්ක් යූ' සරින් නැවෙයි,
සිලි මළුවලට බඩු අහුරයි,
නොරිස්සුම තැවරුණ සිනාවකි,
හිත තිගැස්සෙයි!

"දෙකක් ගත්තොත් එකක් නොමිලේ!"
පේව්මන්ටුව දෙදරයි,
නූල් අග රතු හිස්වැසුම් සුලි කැරකෙයි...

"ඔබ ඉන්නවා මට පේනවා ජේසූ!"
කැරොල් ගීයක් රැව්දෙයි,
විඩාබර නෙත් වමට - දකුණට පෙරළෙයි,
රතු හිස්වැසුම් පමණක්,
දෙසැම්බර් සුළං වැද පැද්දෙයි...

නිර්වින්දිතවු හද,
යළි නොම තිගැස්සෙයි!

182. පිරිත් පැන්

රෑසියන්

වයත් වෙණ

පිරිත් පැන් මෙනි

පිනත් මන

181.

දැල්වීමකි 

නිවීමම

පහන් දන්නේ මොනවද?

180. වයමි ඉසියුම් මතක ස්වර

රැයෙහි ඝනඳුර එකලු කර

සඳ කිණිත්තක් නැගෙන'යුර

අහඹු කඳුළක් වැටෙන'තර

මැතිරෙනා මුත් පෙම් සුතුර

කුහුඹු පා සටහනක් හැර

නොමැති සැමරුම් ශේෂ කර

හදෙහි වෙණ තත් සුසර කර

වයමි ඉසියුම් මතක ස්වර