හාත්පස වැහි අඳුර ගල ගලා හැලෙද්දී
ක්ෂුද්‍ර කවි කිහිපයක් ගොතා ගමි
ඕනෙවට එපාවට ඉන් මසා ගත් පොරෝණාවක්
දෙඇස දෙසවන වැහෙන තරමට ඔතා ගමි
කුහුඹු පා හැඩ අකුරු ඇතිරූ කරදාසි මිටි
කීතු කර හද ගිනිමැලය දල්වා ලමි
කොම්බුවක් හේ ගුලි වෙමි
සූරියකාන්තා කුසුමන් -
ගිනි සැර වැදී පරවෙයි
හැපි ගෝ ලකී හිරු රැස් -
වැහි හීතලේ වෙව්ලයි
වී ඇටක්වත් නැතියෙන් -
ගී කුරුල්ලන් පවා දුලබයි...
අළු වලාකුළු මගහැර
කවි පොරෝණා ගොතා ගමි
කොම්බුවක් හේ ගුලි වී
දෙඇස් දෙසවන් පියා ගමි.
No comments:
Post a Comment