රූරා හැලෙද්දී හිසමත
මෝරා නැති - කෝඩු වැහිපොද
දෙඅත්ලට වඩාගෙන
සිඟිති දිය කඩිත්තට මුදාලන
කුළුණුබර තුරු හිටියෙ ඉස්සර
ආරා ඇති නිසා කුස
කාරා කෙල ගසා වැහි බිඳක මුහුණට
ඉපල් කරකවා ඇන
පිණිති වැහි කැබැලි කර ඉහිරවන
දැන් ඉන්නෙ බමුණුකුල තුරු අත් ය
සුලලිත දිය රැලිති තව නැත
මඩ බොර උරාගෙන
මරු විකල්ලෙන් සැලි සැලී යන
සැඩ පහරවල් පමණක් ශේෂ වී ඇත.
No comments:
Post a Comment